Dat Oss van oudsher een industriestad is, weet vrijwel iedereen.
Diverse straatnamen verwijzen naar dit verleden en een aantal
panden en bezienswaardigheden houden deze geschiedenis
nog steeds levendig.
Maar ken jij de dichterlijke kant van Oss al?
Loop dan de
Poëziewandeling in het centrum van Oss. De route brengt je langs panelen met gedichten. Een aantal dichters hiervan
heeft een relatie met de stad Oss zoals ook het gedicht bij de hoofdingang van jullie eigen school van Frans van Dooren. Wist je ook dat meneer van Dooren tot 1995 les heeft gegeven in de klassieke talen op het TBL?
De route loopt door het centrum van Oss en eindigt bij la Colline op de heuvel, waar je het laatste gedicht kunt lezen:
De mooiste zee van Nãzim Hikmet. De route/wandeling kun je vinden op Routeyou.
Gedicht bij de ingang van onze school vertaald door Frans van Dooren:
Francesco Petrarca
Canzoniere 302
Nadat mijn geest mij hoog had opgeheven
naar wie ik aldoor zoek, maar niet kan vinden,
zag ik haar stralend en zachtmoedig in de
hemel der liefde voor mijn ogen zweven
Zij nam mij bij de hand en sprak:"Nog even,
en dan ben je bij mij, die jij beminde,
ofschoon ik jou door droefenis verblindde
toen ik zo vroeg van de aarde werd verdreven.
In mijn geluksstaat, die geen mens doorziet,
wacht ik op jou en op 't door jou aanbeden
lichaam dat ik op aarde achterliet."
Ach, waarom zweeg jij toen? Haar woorden
deden mijn hart zo goed dat 't was of mijn
verdriet
zich met een glans van hemels licht bekleedde.
Frans van Dooren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten