Glijvlucht van Anne-Gine Goemans

Glijvlucht is uitstekend geschikt als overgangsliteratuur. De taal is niet moeilijk, de gebeurtenissen volgen elkaar in razend tempo op en de roman holt naar een climax, eindigend in een nogal Hollywood-achtig feelgood-einde met een lach en een traan. Gieles, een puber, woont samen met zijn vader en diens gehandicapte broer naast een drukke landingsbaan op een spotterscamping. Zijn moeder is veel weg en werkt in ontwikkelingslanden. Gieles mist zijn moeder en hij traint ganzen en wil daarmee zijn moeder op een spectaculaire manier verwelkomen als zij terugkomt met het vliegtuig. In de tussentijd maakt hij kennis met Meike, via internet. Zij heeft moeilijkheden met haar ouders loopt weg en komt tijdelijk bij Gieles wonen. Gieles moet zijn ontluikende gevoelens voor haar een plaats geven. Ook ontmoet hij een dikke ex-geschiedenisleer in een rolstoel die alles over stoommachines weet en sluit vriendschap met hem. Bovendien vertelt deze man in een vervolgverhaal aan Gieles zijn probleem, dat ook met een vliegtuigongeval te maken heeft gehad en waardoor hij zo zwaarlijvig is geworden. Dit alles wordt zeer humoristisch verteld. Het duurde eventjes voor ik in het verhaal zat maar dan blijf je glimlachen De schrijfster: ‘Glijvlucht had ik nooit geschreven als ik niet van de stad naar een dorpje was verhuisd. Grote romantiek. Overal ganzen, meerkoeten en paling. We kregen drie kinderen in ons dijkhuis. Voor het eerst werd ik me bewust van het landschap en wat dat met je doet