Het leven van de auteur

Op de uittrekselbank zijn auteursportretten te vinden: Hierbij een voorbeeld. Francine Oomen,

Francine Oomen is op 27 maart 1960 in Laren (Noord-Holland) geboren. Als kind woont ze in een klein huisje dat in de tuin van een groot huis staat. In dat grote huis wonen haar opa en oma, en tante Marie de baboe uit Indonesië. Met haar veertien maanden jongere zusje gaat Francine naar school, waar haar moeder juf is. Als ze zes is, verhuist ze naar een nieuwbouwwijk in Eindhoven. Haar vader gaat bij Philips werken. Ze krijgt er nog een broer en twee zusjes bij. Ze houdt erg van lezen, haar vader neemt de kinderen elke zaterdag mee naar de bibliotheek. Roald Dahl is haar favoriet schrijver. Ze begint ook met tekenen. Hoe overleef ik, is haar bekendste serie. Deze boeken zijn te leen in de Mediatheek

Augustus: Be proud!

Augustus staat in het teken van Be proud! Deze maand staan boeken centraal die thema's van trots, identiteit en zelfontdekking binnen de LHBTQ+ gemeenschap verkennen. Hier is een lijst met boeken die je zullen inspireren en aanmoedigen om trots te zijn op jezelf en je eigen verhaal.

Confettiregen, Splinter Chabot Wobie heeft een gelukkige jeugd. Naarmate hij ouder wordt, krijgt hij steeds meer het gevoel dat hij anders is, waar hij veel moeite mee heeft. Als hij ontdekt dat hij homoseksueel is, vindt hij het moeilijk om uit de kast te komen. Pas in zijn studententijd durft hij het, gesteund door zijn vriendinnen, aan zijn ouders te vertellen. Dit boek is te len in de Mediatheek

Tip van de week, Broers van Marlies Slegers

Op een middelbare school vindt op klaarlichte dag een aanslag plaats. Een van de slachtoffers is Rafs beste vriend Sahir. Raf denkt zijn halfbroer Carlos te herkennen op een livefeed. Wanneer Carlos vlucht, gaat Raf, geplaagd door de herinneringen aan hun jeugd naar hem op zoek. Want misschien was hij wel het eigenlijke doelwit… “Carlos en ik deelden een kamer en een stapelbed. Hij sliep onder, ik boven. ’s Avonds, in bed, bedachten we manieren om het pa betaald te zetten. Wanneer pa en mam weer ruzie hadden, mocht ik bij hem in bed. Hun geschreeuw ging dwars door de muren. ‘We steken alle banden van zijn auto lek!’ fluisterde ik dan. Of we steken hém lek,’ grinnikte Carlos zacht. ‘Bloed voor bloed.’” (p. 7). Dit boek is te leen in de Mediatheek